Søvnen

Den velsigna søvnen
som fell over
to trygge, mette og reine små kroppar

Den velsigna søvnen
som slettar ut medvit
og legg travle hender og føter
til ro

De velsigna pusten
frå sovande småborn

Vakker
er søvnen
når den kjem til slike

I fylgje

Alltid
i fylgje
med meg sjølv

Nei
det blir usant
Ein er ein og
ikkje eit fylgje

Likevel er det det eg er
Eit fylgje

Du vesle fugl

Kva tenkjer du på du vesle fugl
som sit så stille 
ved foten min?
Du ser så tankefull ut
der du sit
Er du redd?
Er du trøyt?
Sakna du nokon?

Berre sit her du
eg skal sitja så stille eg kan
og sjå på deg du vakre, vesle skapning i den store verda!
Du er ikkje åleine!

Den nye dag

Om eg kunne velja....
- på den første nyskapte dagen
- dagen då alt blir nytt
om eg då kunne velja ein stad å vakna
av molda,
då ville eg vakna her

Eg ville ønskja den nye jord under den nye himmel, kunne vera nett her
At eg kunne vakna og sjå ut over ei nyskapt heimbygd
Ei velstelt, ny og grøn heimbygd
der folk og dyr
drikk vatn frå livsens elv
og et frukta av trea
fordi det ikkje skadar oss
Der fisken leikar inn vågen
og berrføtte småborn spring i fjøra utan å blø
og ormen ikkje lenger ligg i lyngen og skremmer dei

Og midt i mellom oss går Han vi sette vår lit til
Alle kjenner Han då, og Han kjenner oss ved navn.
Han som sigra over molda si makt
Også for oss i dette kalde landet langt mot nord
Vi er saman med han då, også vi frå denne staden
Saman med Han og med folk av alle nasjonar og tungemål
Vi skjønar vi er søskjen - då!

Og då skal vi «syngja, syngja, ja syngja ein ny jublande song»

sitat frå salme 272 i Salmeboka
http://www.karisorheim.no/2019/07/den-nye-dag.html

Mot rikare mål å trå

Alltid
vidare
Mot nye mål
Kjenna suget frå ytterkanten
og djupet
Frå det usette og det usagte
Det vi ikkje visste
som vi ikkje hadde ord til
Det ingen før har våga
og funne bilete til
Sprengja grenser
trå etter nytt land
Driven fram av
drivkrafta vi har.

Å trå etter "rikare mål"
lyder godt.
Måtte det vera det!

Anders Vassbotn sine "rikare mål å trå reglar" seier det enkelt og klokt:

"Å leva det er å elska det beste di sjel kan nå,
å leva det er i arbeid mot rikare mål å trå.

Å leva det er i livet å finna det største verd,
å leva det er å vinna til sanning i all si ferd.

Å leva det er å leggja all urett og løgn i grav,
Å leva det er i livet å spegla Guds himmel av"

Utan overskrift

Det ligg ein grøn traktor under salongbordet
Den har kvelva
og føraren er ikkje her
han for sin veg i ein bil utan lyd
I ein bil utan bompengar på veg mot søraust
Men traktoren ligg her
i skjul under ei noko full-lasta avishylle
under salongbordet
Den køyrde billeg den også
det er ingen bompengar hjå ei bestemor
men lyd hadde den
like til føraren for i den lydlause bilen

Der skulle han høyra på
lydbok
frå appen
som pappen
hadde lasta opp
- nei lasta ned

Kvifor lastar traktoren opp
og appen ned?
Det er det ingen som kan forklara bestemora i
den lydlause døsen
på sofaen
attmed bordet
som har ei full-lasta avishylla
med ein grøn traktor under.

Brems

Eg vil bremsa
stå på dette stoppet lenge
vil ikkje vidare endå
Likar stunda
vil vera i den
Neste stopp veit eg ikkje

Nett no skin sola
kvelden kjennes ung
- men det er ikkje eg

Eg har ingen bremse
å stoppa sekunda med
dei berre tikkar og tikkar
vidare og
vidare
- og eg heng visst i stroppen
og fylgjer med

Det er kanskje ikkje
det verste det