søndag 27. november 2011

Møte med eit ukjent naboland

Det er grått og vått i Tallinn i dag. Eg har nett sjekka ut frå hotellet og set i ein krok i eit folksamt respesjonsområde. Ser eg ut vindauga ser eg ei skitten, grå og trist gate med bilar som kjem og går. Inne i resepsjonen pratar folk på ulike språk. Eg kikkar rundt meg og ser folk som skal reisa og folk som kjem - nokre i badekåpe på veg til bassenget, nokre kjem frå frukostbordet. Felles for alle er at eg ikkje kjenner nokon av dei.
Det undrar meg stadig kor mange utgåver av skaparverket det finns i denne verda. Ingen er like! Alle er unike, alle har sin historie, sine draumar, sine forventningar, og sine sorger og plager.
Eg skal snart på gudsteneste. Ikkje i ein katedral, men i eit kjellarrom i eit offentleg bygg i utkanten av byen, Mustamae heiter det der. Der skal eg delta på eittårsjubileum for ein nyetablert kyrkjelyd. Eg var der i gårkveld også - på Tesè-messe. 20-30 menneske som søkte Gud gjennom vakre fleirstemte songar, gjennom Bibeltekstar og gjennom bøn. Det var ei sterk oppleving. Den Heilage Ande bryt språkbarrierar og let meg kjenna fellesskap og omsorg.
I dag skal denne unge kyrkjelyden jubilera! Eittårsdag! Kyrkjelyden har grunn til å tru at kommunen vil gje dei kyrkjetomt, og det gler dei seg over. I dag kjem ordføraren til jubileumet og det opplevest som ei annerkjenning for det arbeidet Tiina og hennar medarbeidarar står i. Kyrkjelyden har også eit diakonalt prosjekt, og denne helga har dei julemesse for å samla pengar slik at dei kan gje julegåver til fattige born i nabolaget . Det var både mat, lys, smykker og handarbeid på messebordet, nett som i Norge. 
Måtte den driven som eg opplever i denne kyrkjelyden få gje menneska i denne bydelen glede og håp! De kan lesa meir om dette arbeidet på Os kyrkjelyd sin blogg (har henta biletet av Tiina frå dei)
Eg var også ein tur til Saku i går saman med Magne Mølster. I denne bydelen er det heller ikkje kyrkje, men dei hadde eit gamalt forsamlingshus som var overtatt av Brødremenigheten. Her har menneske gjennom mange år samlast kvar dag til bøn for folket rundt dei. Kanskje skal dei oppleva bønesvar med auka aktivitet her? Magne og Ave kom i september og dei er ikkje klare til arbeid før utpå våren, men forventning er det så absolutt.
Så set eg altså her i ein naboland som eg nesten ikkje har visst om. Eg opplever ein kulturby som startar si adventsmarkering med lystenning og salgsboder i dag i eit ekte Bergensver. Eg har lært litt om politikk, kultur og kyrkje på denne veka eg har vore her. Men det er mykje eg ikkje veit og forstår. Likevel, eg har hatt eit godt møte med eit folk, ein kultur og ei kyrkje som har planar og realistiske forventningar. Det skal bli spennande å fylgja med vidare.

søndag 13. november 2011

Far

Det er godt det finst menn! Godt det finst menn som blir fedre, gode fedre!  Heldige alle born som har gode fedre.
Far er eit flott ord - forstår ikkje heilt kvifor vi brukar det så lite. Pappa er jo også fint, men far kling så godt i mine øyrer. Våre born seier pappa, men deira mamma og pappa sa far, så vi får ta skulda sjølv for at farsordet vart borte i vår familie. Skal tru kvifor det vart slik? Eg veit sanneleg ikkje, men eg burde nok ha visst det.
Men det er godt det finst menn som blir pappa, gode pappaer!
I dag vil eg hylla mannen som er far eller pappa! Eg tenkjer med glede på min trygge gode far, eg er glad for å ha ein mann som er ein god far og bestefar, og eg gler meg storleg over å få oppleva søner som er lukkelege, gode og trygge fedre for sine små!
Gratulerer med farsdagen alle fedre! Gode fedre er gull verdt for små og store born! Hurra for far på denne farsdagen!

fredag 11. november 2011

Ikeland

I dag fekk eg ei flott oppleving. Eg "sneik" meg litt tidleg frå jobb, eg lengta rett og slett ut, ut i
marka, det har vorte mykje byluft denne veka. Eg treng av og til slitne fjellsko på mjukt underlag! Eg lengta etter sur myrlukt og etter å få stiga på haustgras med den første rimfrosten på.
Turen gjekk til Ikeland (på Seim) med retning Gladihaug. Eg nådde ikkje toppen, men det gjorde ingen ting. Sikkert er eg litt rar for mine urbane venner, men eg må berre få sei at eg nyt synet av sauer som roleg beitar på velstelte haustbøar. Det gjev ein eigen ro. Eg nyt å sjå dei fantastiske gråsteinsmurte løene på Ikeland. Det er mange av dei, den på biletet er "berre" ein ruin, det er mange som er i funksjon. Har ikkje bilete, diverre. For eit arbeid, det er kunstverk, steingardane oppover dei bratte bakkane også! Roma er nok flott, men eg kallar også gråsteinsmurar på Ikeland for kultur.
Eg registrerte også mykje nytt gjerde som var sett opp oppover mot Breimyra, eg likar slike nye gjerder også. Det vitna om aktivitet, og at det endå er nokon som finn meining i å laga gjerde for sauer på Seim.
Nesten oppe i Breimyra fekk eg dagens beste oppleving. Lukt av bål, barnestemmer og hammarslag borte ved den gamle hytta. Her møtte eg eit ungt smilande bondepar og born frå Ikeland som bydde på nysteikte pannekaker med ripsgele! Dei jobba her oppe i marka - rydda beite - og at dei hadde hatt mykje jobb viste dei store haugane med brake som låg oppover lia!
Dette handlar ikkje om bonderomantikk slik det kanskje kan høyrast ut for. Det handlar om matproduksjon, om jordvern om kulturlandskap. Det handlar om respekt for den svarte molda, også på dei små Seims- og Vestlandsgardane.
Neste veke står det landbrukspolitikk på dagsorden på jobben min. Eg er har forventning til det.

søndag 6. november 2011

Håpsdagen

I dag er den store håpsdagen - dagen der vi blir minna om det vi ikkje ser, men som vi trur og håpar på. Mitt håp byggjer ikkje på kjensler og heimesnekra draumar. Det byggjer på Ord- eit for meg, truverdig Ord som gjer dagen til håpsdag for meg.
Eg held fast på trua og håpet på denne Allehelgensdagen. Kva eg skal møta, og kva dei opplever som er borte frå meg anar eg litt om - ikkje mykje - men desse orda er balsam for såre kjensler og tunge tap, og dei gjev meg trøyst og håp:

Han skal tørka kvar tåre frå auga deira
og døden skal ikkje vera meir
og ikkje sorg
og ikkje skrik
og ikkje pine
For det som ein gong var er borte

Johs. op. 21. 3-4

PS - så håpar eg at Brann vinn cupfinalen i dag - sjølvsagt håpar eg det! Men det er så mange andre som snakkar og skriv om det i dag, difor blir det berre med dette frå meg: Heia Brann!!