Sortering

"De kunne fylt huset med friske ungar dersom de ville".

"Har du samvit til å setja fleire slike born til verda når du ser kva liv dei har fått? 

Det første spørsmålet fekk eg av ein lege i trappa mellom 1. og 2. etasje på barneklinikken i Bergen for 40 år sidan. Det andre spørsmålet fekk vi på ein barnelegekonferanse på sjukehuset.

Sjølvsagt brenn slike fagleg utsagn seg fast i ei nedslått mor, og kvar gong sorteringssamfunnet vert drøfta og løfta fram, så kjem desse setningane tilbake : "De kunne fylt huset med friske barn", og "har du samvit til å setja fleire slike born til verda...." Kunne eg det?? Hadde eg det???
Det eg kan sei er at eg aldri ein einaste dag har angra på våre val!

Begge utsegnene kom frå unge og uerfarne legar. Frå deira side kanskje godt meint i omsorg for oss for gutane våre. Det kan eg, om eg legg godviljen til tenkja i dag, men det gjer framleis vondt.

Eg har nett site og sett ein video i samband med Erik Lunde si nye bok "Uønsket - menneske i sorteringens tid". Eg har ikkje lese boka endå, men tema som han tek opp er ufatteleg viktig, og eg er overtydd om at det ikkje er lettvindte problemløysingar Erik kjem med.
Som forfattaren seier innleiingsvis i intervjuet,  tek tema om uønska i sorteringssamfunnet utgangspunkt bortsorterte jentebarn i India (India manglar 50 mill jenter!!), og om linjer til bortsorterte "downsborn" i vår kultur.

Kultur, kunnskap og teknikk fører til sortering, og forfattaren ønskjer fokus på dei etiske vurderingane vi gjer i høve til slike grunnleggjande spørsmål.

Eg høyrer kommentarane eg fekk for 40 år sidan på ein ny måte: "Du kan fylla huset ditt med gutar" i India, eller "har du samvit til å setja born med kromosonfeil til verda i Norge?"

Samfunnet vårt må ikkje bli slik, og politikarar og fagfolk må heile tida vera villege til å drøfta desse problemstillingane, som er svære og kompliserte både for enkelindivid og for heile verdssamfunnet. 

Og så kan eg ha ein draum:
Tenk om alle 8. mars-tog i heile verda hadde denne paroelen : JA til alle jenterborn i India!
Og tenk om vi i vår vesle "andedam" Norge, kunne sagt: NEI til sorteringssamfunnet!

med ein gong

at sola er så sympatisk at den viser seg midt på ein onsdags ettermiddag her på vestlandet her eg bur
er så stort at eg straks må skriva om det medan sola framleis skin og før nye grå regntunge skyer kjem sigande innover fjordar og legg seg mellom fjell og det framleis blir vått og grått her sørom stadt ja det er så flott at eg må skunda meg å skriva medan eg endå kjenner gleda over dette naturfenomenet som kallast sol skunda meg slik at punktum og komma og stor bokstav og gramatikk og elles det som høyrer med for eit seriøst menneske når ho skriv blir kutta vi kan då ikkje hefta oss med slike teikn når det livgjevande teiknet som heiter sol viser seg over kongsbygda 5912 seim
så difor skriv eg at sola framleis er gul og varm og får oss til å bli lukkelege og glade nokre minuttar og som får oss til å tru at det blir litt tørke på dei nokre søkkvåte vedaskiene eg mellom regnbyene og alt for seint på år har lagt opp i dag men kvifor skriv eg i staden for å gå ut i sola vil nok lesarar undrast det er nok fordi eg skal ha noko som kan hjelpa meg til å hugsa at sola var nett innom seimsstranda eit par timar på ein heilt alminneleg onsdag midt i arendalsveka som sjølvsagt har trekt både sola politikar og andre snakkesalige storfolk til seg og det er jo forresten bra dei er der så får eg eit glimt av godtfolk og sol og sommar og i morgon kan eg gå på bruktbutikken og jobba og gle meg over at det er fleire kundar når det regnar enn i solskinnet
god kveld kjære lesar og kos deg med søster Ingvild sitt solbilete

Utan datostempling

Tenk om alle tenkte slik som eg!
Då hadde mangt vore annleis,
og sjølvsagt ville verda blitt til det betre .

Ein slik hovmodig Karitanke kan til tider lura seg inn mellom tinningane.
Men ganske raskt innser eg at tanken er meiningslaus.
I vår hurtigtenkjande og hurtigutviklande verd, innser eg det.

For eg er så inderleg klar over:
At eg er i mindretal politisk, og at eg reiser på ferie i Norge.
At eg er det som kan kallast ein "moderat konservativ kristen".
At eg skriv nynorsk, er avholdskvinne, bur på bygda, og er utdanna på
søndags-folke- og folkehøgskulen!

Sjølvsagt tenkjer eg ikkje alle dei klokaste, eller dei mest nytenkjande, tankane.

I kjøleskapet mitt står det framleis eit par mjølkekartongar etter feriefolket.
Eg kvir meg for å kasta slikt, men dei er utgått på dato!
Eg nektar å kjenna meg som dei! Utgått på dato!

Og om ikkje alle Karitankar er berande tankar, så har eg nokre viktige punkt som eg vil meina er overordna for all sunn og veksande utvikling. 

I dag rettar desse seg inn mot både mot oss som veljarar og politikarar i den pågåande valkampen.

Kjære medveljar og politikar:
- Kjemp for dei som treng det mest!
- Løft menneskeverdet - i heile livsløpet!
- Ta vare på jorda for barneborna mine og dine - "ver føre var", det nyttar ikkje "å vera etter snar".
- Vi søsken på jorda!

Desse verdiane må ikkje få datostempel  i utviklings- og velferdssamfunnet vårt.
Desse verdiane vil endra verda.
Vi som har stemmerett har ansvar for det!

Hamnesjefen

Ei voldeleg svane i Os
som trudde ho kunne få ros
når ho gjekk til angrep på feriekos!

Vi har ikkje store problema
når ei agresiv svane vert tema,
og saka blir toppsak i alle slags media.

Agurktid!
- agurk er agurk
ansvarleg ordførar blir til ein skurk

Høyrt slikt svanesnakk!
Kvakk, kvakk, kvakk!