torsdag 10. desember 2015

Fotfeste

Eg har fått nye tursko
Trong sko med godt fotfeste
Eg likar ikkje å kjenna meg utrygg på underlaget

Det er trygt med godt feste
Ikkje berre under føtene

Eg treng feste i familie, lokalsamfunn, kyrkjelyd og arbeid
Eg treng feste i natur, kultur og tru

Det er fleire enn eg som kjenner at noko av fotfestet vårt vaklar i vår tid
Eg ser det, eg høyrer det og eg les om det

Fotfestet vårt vert utfordra av familiesituasjon, helse, økonomi, miljøproblem og kulturendringar
Fotfeste vårt vert utfordra av nye tankar, religionar og sekularisme
Fotfeste vårt vert utfordra av det såkalla nøytrale

Det skjer store og raske endringar mellom oss
Mange av oss famlar og vert ustøe
Det trygge festet sviktar under føtene

Vår kristne tru har gjeve, og gjev trygg grunn for svært mange av oss
I glede og sorg, kvardag og høgtid har vi visst kvar vi står, og kven som står med oss
Vi blir utfordra på dette på nytt i denne adventstida
Ikkje av andre religionar først og fremst, men av nøytraliteten, likesæle og materialisme

Nøytralitet, likesæle og matreialisme gjev ikkje trygg nok grunn under føtene mine
Ivar Aasen sa det slik: "Det vesle vitet det strekk ikkje til, ei tru må stydja oppunder"
Ein uttale av ein klok og kunnskapsrik mann som hadde ord for mykje.
Eg trur han har rett!

Andre religionar tek eigarskap og er frimodige om si tru
Mange kristne gjer også det
Mitt adventsønskje er fleire som står opp og tek eigarskap til den kristne trua
Det vil gjera noko med fotfestet!

I mitt lokalmiljø skal det gå eit Alfakurs på nyåret
Gjennom det blir høve til å bli betre kjent med den kristne trua
Vi treng  "å sko oss"

tirsdag 1. desember 2015

Teleslynge

Teleslynge er ein god ting når det fungerer.
Då kjem lyden rett inn i øyra, og eg er heilt med.
Men teknikk er rare greier. Det har sine kodar det gjeld å finna. Sjeldan fungerer det optimalt for meg.
I somme store hallar er det oppsett teleslyngeområde - då er det berre å setja seg der - langt framme på høgre eller venstre side, der skal dei sitja som høyrer dårleg! Eg skjønar kvifor, men likar det ikkje.
I somme lokale, som konferansesalar, blir det ikkje lagt ut teleslynge.
- Det har ikkje vore spørsmål om det, kan eg få til svar når eg etterlyser den.
- Mykje arbeid å leggja den ut, blir det også sagt. Slik er det der!
I den nye kyrkja i Knarvik, som eg er så glad å vera i, ligg teleslynga i golvet. Det betyr, for meg, at eg må bøya hovudet for å koma på bølgelegde med lyden. Løftar eg hovudet for mykje dett lyden ut. Eg driv og testar sider og seter for å finna "min" plass, og kjem ikkje til å gje opp!
Kanskje er det lett å tenkja at ein bøyer hovudet ein slik stad, men det passar som oftast ikkje for meg. Eg vil sjå opp og fram i kyrkja.
Å syngja med teleslynge tilkobla, fungerer heller ikkje for meg. Eg treff ikkje tonen, og held ikkje tempo! Kanskje er det feil å gje teleslynga skulda. Merkelege greier!
Kvifor skriv eg dette!
For å få det ut!
Fordi eg vil så gjerne høyra!
Og sikkert fordi eg ikkje vil akseptera hørselstapet mitt!