Nærvær

Sitja stille
heilt stille
Sjå i løynd på eit leikande barn
Ikkje uroa

Sjå på munnen
som pratar og syng
Sjå på hendene som arbeider
og steller
Registrera små blikk
som kikkar opp på
bestemor som set med kryssordet
i stolen sin

Ho på golvet og
ho i stolen
treng sjå kvarandre
Sjå kvarandre
akkurat lenge nok

Må ikkje uroa,
men få eit glimt
av den gode leiken

Sjå opp akkurat lenge nok til
å sjå at bestemor
set der framleis

Bestemora kalla det for nærvær
Veslejenta har ikkje ord for slikt
men bestemor ser
at også ho kallar det nærvær.

Spor

Spora de sette
lever
i kvar livstrevl
til timen kjem

For det de var
For det vi fekk
For det vi vart
Fordi de gjekk
Eit sår
Eit sukk
Ei Takk

"Nå er livet gjemt hos Gud
Vi overgir alt til Han,
Håpet er tent i liv og død,
Ingen er glemt av Gud"
- Svein Ellingsen - Salmeboka 872 - 4. vers.

Velkomen heim

Tolv bot- og bededagslinjer

Han møtte to vidopne armar
sonen som hadde gått vill
Han gøymde sitt andlet i kappa
han hadde nok rota det til

Han møtte att far sin som elska
ein far som stelte til fest
Og han som var bortkomne sonen
vart festen sin hovedgjest

Farskjærleik bind ikkje barnet
ta ditt son, og gå dit du må
Men vit du at Far står med nåde
og opnar om du bankar på

I skipet

Tankar frå siste benk i kyrkjeskipet.


Sat på siste tofte
heilt bak i skipet
På toftene framfor
- skulder ved skulder -
sat slekt og bygdefolk
Dei fleste gråhåra
nokre var unge
Det var mange
som fylgde ein av dei eldste
som steig i land

Alle må vi til sist i land
- der reisa endar

Søvnen

Den velsigna søvnen
som fell over
to trygge, mette og reine små kroppar

Den velsigna søvnen
som slettar ut medvit
og legg travle hender og føter
til ro

De velsigna pusten
frå sovande småborn

Vakker
er søvnen
når den kjem til slike

I fylgje

Alltid
i fylgje
med meg sjølv

Nei
det blir usant
Ein er ein og
ikkje eit fylgje

Likevel er det det eg er
Eit fylgje

Du vesle fugl

Kva tenkjer du på du vesle fugl
som sit så stille 
ved foten min?
Du ser så tankefull ut
der du sit
Er du redd?
Er du trøyt?
Sakna du nokon?

Berre sit her du
eg skal sitja så stille eg kan
og sjå på deg du vakre, vesle skapning i den store verda!
Du er ikkje åleine!