Du store verden....

Det er mulig verda treng slike karar som tar seg ein dagstur frå Molde til England med privat jetfly, og som av den grunn får førsteoppslag i nyhetene dag etter dag. Det er mulig vi treng slike oppslag for å få tak på dei verkeleg store sakene verda har å handskast med, eller som kanskje får oss til å forstå at vi høyrer til eit noko bortskjemd folk. Kanskje er vi mett av krig, rettsaker og bondeopprør, og difor kosar vi oss litt med ein modig Solskjær og ein hissig Røkke. Vi likar beint fram slike vaksne karar som får levebrødet sitt og meire til, av å springa etter ein ball til alle døgnets tider.

Eg har lenge hatt sansen for Molde og for Ole Gunnar Solskjær. Det har eg framleis, sjølv om det er Sogndal som ligg mitt fotballhjarta nærast denne sesongen. Tidlegare synes eg Molde beint fram trong min sympati, som den veslebroren frå småbyen på nordvestlandet dei var. No er dei redda av Røkke og Solskjær, og då synes eg bygdebyen langt inne i Norges lengste fjord, Sognefjorden, trengst å heiast fram.
Eg likar å heia på Sogndal om dagen, og 16. mai-kampen tar eg for det det var, dei var rause den kvelden synes eg! Det har kome store personlegdomar frå Sogndal før, slike som stortjuven Gjest Bårdsen, statsråd Kjell Bondevik og NMS sin første misjonær, Hans Paludan Smith Schreuder. No har Flo-folket inntatt Sogndal, og eg har tru på dei!

Men poenget mitt var eigentleg ikkje å skriva om fotball, men berre kommentera det litt forunderlege - at ein Solskjærtur til England blir førsteoppslag, dag etter dag på nyhetene!
Det er nok ein del med denne verda eg ikkje forstår.