Stor utfordring

Ja det er ei stor utfordring å få etablert eit fastlandssamband over Masfjorden. Eg er svært glad for kommunestyret si positive mottakting og haldning til vidare arbeid med dette prosjektet. Eg er også svært nøgd med Strilen sin leiar 1. mars. Les den her.
Draumen min er at vi innan ti år har realisert prosjektet!

Kristin Halvorsen

I dag har eg sendt brev til statsråd Kristin Halvorsen. Eg vart så oppmuntra av eit intervju eg las med henne i eit innstikk i BT i helga, og det ville eg gjerne sei til henne. Ho har gitt meg grunn til å tru at ho vil satsa på folkehøgskulen, og eg har minna henne på prosjektet vårt her i Masfjorden. Eg håpar ho les brevet og den fine brosjyra vi har laga, og eg håpar ho gjev oss signalet vi treng for å kunna starta førebuing til å ta i mot elevar, aller helst hausten 2011.

Vi snakkar om livskompetanse, vi snakkar om folkehelse og førebygging, vi snakkar om fellesskap og å byggja relasjonar, og vi snakkar om å hindra drop out i vidaregåande skule. Eit år på folkehøgskule er av uvurderleg verdi.
For oss her i Masfjorden vil dette bety ca 70 unge pluss tilsette som kan innta bygda!

Masfjordbru

Eg har fått fornya tru på at vi skal lukkast i å få bru over Masfjorden. Dei siste vekene har vi hatt fokus på dette, og det er med stor interesse eg registrerar at det er fleire enn eg som har tru på dette (og det er jo i høgste grad nødvendig at vi er mange :-)

Til våren blir dei seismiske undersøkingane i fjorden gjort, og ut frå resultatet av dette vil vi kunna gå vidare med planlegginga. Mykje målretta arbeid lyt gjerast, og mange gode samarbeidspartar må vi ha for at brua kan stå ferdig seinast i 2020.

Eg ser fram til at kommunestyret skal drøfta framdrift for dette arbeidet på torsdag. Slik eg ser det vil dette vera det største samfunnsutviklingsprosjektet nord om Fensfjorden dei neste ti åra.

Kommunestruktur

Debatten om storkommune i Nordhordland er tilbake og den vil koma sterkare etter kvart. Vi gjer klokt i å tenkja gjennom dette, og saman våga å drøfta om dette er ei god løysing for dei tenestene innbyggjarane i kommunane har krav på. Slik eg ser det er det ikkje eit opplagt svar på denne problemstillinga, eg har vel heller ikkje tenkt gjennom alle konsekvensane.

Kva er dei viktigaste føresetnadane for at ein kommune framleis kan vera ein kommune?

Eg har tre hovedmoment:

1) At kommunen har ein forsvarleg økonomi

2) At vi har tilgang på god kompetanse på dei tenestene innbyggjarane har krav på

3) At kommunen utviklar seg og har vilje til endring

Desse punkta oppfyller Masfjorden kommune og difor ser eg ikkje at samanslåing hastar.

Men det er ingen tvil om at Samhandlingsreforma vil forsterka samanslåingsdebatten. Dei store oppgåvene i helsetenestene som kommunane får ansvar for innanfor førebygging, rehabilitering og oppfylging av pasientar krev regionalt samarbeid. Kommunestyret i Masfjorden skal få orientering om denne saka i kommunestyremøte 25. febr.

Interkommunalt samarbeid er viktig og dette har vi lang og tildels god erfaring med i Nordhordland. Utstrakt grad av samarbeid er likevel demokratisk krevjande og til tider tungrodd. Dette må også vurderast i samanslåingsdebatten.

Vi bør våga debatten og å ta den utan at konklusjonen er gjeve på førehand, Våga vega pluss og minus og ut frå ein slik debatt koma fram til ein god konklusjon.

Ein god tirsdag

Gårsdagen vart ein flott tirsdag! Dagen starta med tur til Bergen på kurs i Planlov saman med formannsakapsmedlem Vigdis Søvik. Kurset var nyttig og lærerikt, og det å få tid til å prata saman med ein god politikarkollega var nyttig, og ikkje minst kjekt. Det blir for lite tid til uformelle samtalar når ferja alltid går med det same klubba fell....

Om ettermiddagen hadde vi eit svært interessant møte mellom formannskapet, Masfjorden næringsråd, representant frå Wergeland-Halsvik og fylkesordførar Torill S Nyborg. Vi drøfta samferdsleutfordringar i Masfjorden, og her er det nok å ta av. Eg har fått fornya tru på at brua over Masfjorden kjem!

Dagen slutta med årsmøte i Masfjorden KrF i helselagsstova på Hosteland. Det var ei oppmuntring av dei store, og mismodstankar om uro i KrF fordufta i samtale og debatt med dei som var der. Masfjordingar er kloke og fornuftige folk, og KrF har ein flott gjeng som eg med gled representerer i kommunen. Eg er overtydd om at heile partileiinga i KrF hadde fått mot om dei hadde vore saman med oss i går.

Mandagstankar

Eg veit ikkje kva eg skal skriva

men let berre fingrane gå

Vil eg så kan eg det sletta

vil eg så kan det få stå

Det er jo det store med denne maskin

som står her på bordet med skjermen som skin.

Så kom alle tankar som inni meg vankar

ja kom berre fram ei maskin her dykk sankar

ho gjer dykk så klåre

det blir mest ein fåre

For kven skal vel meina og tenkja og tru

det meste blir feil, og det skjønar nok DU

Oppstart 2010

Denne helga er helga der vi førebur oss til ny start. Eg ser på facebook at mange av mine vener skriv om at det er siste fridag, eller at ein gler seg/er klar for/eller kvir seg litt til dagen i morgon, dagen då alt starta opp att.

Då eg var jente var kvelden før første skuledag etter ferie ein vanskeleg kveld. Ikke det at eg eigentleg hadde så mykje å kvi meg for, men spenninga i møte med ein ny kvardag utanfor mi faste ramme var krevjande, og i mange år måtte far vika plassen i senga si for meg framfor slike oppstartsdagar. Det var ei god løysing den gongen.

Eg kjenner litt av det same framleis. Eg er spent på morgondagen og på ein ny oppstart. Det nye året vil by på mange store utfordringar, eg veit det. Ikkje minst tenkjer eg på engasjementet mitt i NMS, og det er der eg startar når eg i morgon tidleg kl 06.00 set meg i bilen på veg til Flesland/Oslo.

I misjonen er det slik at vi vil så mykje, vi ser så mange muligheter, vi ser så mange utfordringar og difor vi blir så frustrerte når økonomien set sine nådelause grenser. Det var jo ikkje for å skjera ned på misjonsaktiviteten eg engasjerte meg, det var jo fordi eg ville vidare ut med julebodskapen!! Men eg prøver å festa blikket litt lenger framme - førebur meg på utfordringane vi må gjennom, og når balansen er eit faktum og inntektene aukar då skal vi vidare, endå lenger.
Eg trur nok at eg skal sova litt i natt, og heldigvis er eg ikkje åleine i natta.

Takk til alle som er med i denne prosessen. Takk for at de ber og gjev støtte.