Det er over- dagen

Det er over
Han tapte
Det er "det er over- dagen"

Krossen er tom
Meisteren er lagt i ei grav

Det er dagen for sorg og reorientering

Kan det ventast noko meire, kan det vel undrast
Dagen er ikkje dagen for dei store orda

Hadde eg vore mellom dei som trudde på han
gjekk eg nok sorgtyngd frå Golgata langfredagen
Hadde eg teke han for ein spottar
ville eg kanskje tru at eit problem hadde vorte løyst

Men orda frå krossen
ville fylgt med
Som eit gryande håp eller ei vaknande uro

"Det er fullført", hadde han sagt
Kva tydde det?
Det måtte nok grunnast på dette på denne "Det er over- dagen."

Om eg var der

Om eg var der -
hadde eg hylla han
eller hadde eg vendt meg bort?
Hadde eg kjent glede
eller hadde eg vore ein av dei ansvarlege
som kalla saman mitt høge råd?

Kven var denne palmesøndagsmannen?
Kva hadde eg gjort om eg var der?

Hadde eg funne palmegreiner?
Hadde eg teke jakka av meg
og lagt den for føtene hans,
eller ville eg rista på hovudet
og kjent vreide i hjarta?
Ville eg sendt han bort
eller ville eg hylla han?

Det kan eg ikkje svara på.

Men underleg nok, i dag kan eg sei med gravvaktene
"Sanneleg, han var Guds son!"
Han er verd vår takk og våre "palmegreiner"!

Å få sagt det

Med fare for å falla for eigen dom og glorifisering av ei anna tid, deler eg dette! Ikkje noko stort åndsverk, men eg seier som karane ved mjølkerampen : "Godt å få sagt det"(og facebook vil eg jo ha...)

Gjev meg ein god gamal mjølkeramp

og karar med meiningars mot 

som syns det er godt å få sagt det 

som treng å få kjenna dei sa noko stort

Gjev meg eit kvinnfolk med forkle

som ymtar om mykje og mangt

som sladrar og kviskra og bløffar

og lett kjem med verda på kant

Ta frå meg ei lettvindt facebook 

med styggaste tankar og utenkte ord

som enkelt og frekt svertar andre

og trur den er klokast på jord

Nebbet mot nord

Om eg var ei erle
ei lett lita erle
Då hadde eg starta 
returen mot nord
For tida er inne
til gratis å finne 
første billett og snu nebbet mot nord

Eg er inga erle
inga lett lita erle
Eg er 'kje i syden
treng ingen billett
Eg er her og lengtar
frys litt og ventar
at erla gjer rett og snur nebbet mot nord 

Kom hit vesle erle
du trippande erle
I går så skein sola
i dag så fell snøen
Men dette går over
og visst vert det vårver
når du tek til vett og snur nebbet mot nord

Draumen

Frå det gøymde

med natta og svevnen

kjem dei stundom

- i draumen

Meir enn eit bilete

meir enn ein tanke

er draumen

Så levande 

i dyrebare sekund

Dei som er gøymt

er ikkje gløymd

i mor sin tanke og sinn

Stundom takkar ho for draumen

- og ein gong er det ingen draum!

Lyset og kulden

Takk for dagen - for sola og lyset!
Takk for lyset som skin på skitne vintervindauge.
Det er heilt greit i dag!
Lyset er godt for sjel og sinn!

Ute er det isande kaldt.
Det gjer ikkje noko kan eg tenkja, eg som har mykje ved og ei varm og god stove.

- De kan godt vera svoltne ei stund, men at de frys - det likar eg ikkje, sa mor når vi kom kalde og frosne inn frå vinterdagen.
Så varma ho tjukke leistar på omnen, og la strykejernet eller ein varm murstein i sengene våre.

Tanken på dei som frys på gater og i skur når natta snart kjem, snik seg inn i stovevarmen min.
Eyvind Skeie si bøn, som avsluttar seks av dei sju versa i salmen "Vi er barna fra Betlehem" surrar i meg. Bøna er denne "Gud hjelpe alle som fryser".

Skulle ønskja han som styrer vintersola hadde ekstra varme med til dei som frys!
Godt å vita at han i alle fall har ein del folk, senger, kyrkjer og stader med omsorg og varme til dei som manglar varme når den iskalde natta kjem!

Eg skal så sanneleg ikkje klaga over avslørte skitne vindauge.
Ein kan avslørast for verre forsømmingar enn vindaugsvask!

Februargreina

Nakne, svarte vintergreiner

har si lukkestund

i skumringstimen

når februarsola spelar opp  

med ein himmelglans

som får kvar grein og kvist

til å kjenna seg

sett
og
vakre

der dei strekkjer seg 

oppover 

som stolte
mottakarar av natta