Prioritering

Det kjennes som at dagane i denne veka vi nett har starta på burde hatt fleire timar. Det er så mykje meire enn det eg rekk eg så gjerne skulle vore med på. Men eg må prioritera, og sjølv om valet eigentleg er lett, så er det visst ikkje det likevel.
Torsdag er det Oslo i jobbsamanheng, reiser i morgon. Frå fredag morgon er det landsstyremøte i NMS i Stavanger. Det er eigentleg ikkje noko å diskutera - det er dette eg skal. Det blir både kjekt, nyttig og viktig, og når eg i tillegg skal få møta dei tre borneborna og foreldra deira inn i mellom, ja då er det eigentleg lukke nok!

Einar og Ruth Andvik

Men det er med vemod eg må konstatera at eg ikkje får fylgja vår gode ven og støttespelar, Einar Andvik til grava på fredag. Ein heidersmann med si glede i familie, natur, misjon og kyrkje har nådd målet, og er heime hos den Jesus han har formidla så sterkt på søndagsskulen for fleire generasjonar i Andvikgrenda. Han har betydd så mykje for oss! Forteljarevna hans fekk både store og små til å lytta, antan det var jakthistoriar eller bibelforteljingar han fortalde. Eg ville gjerne fått fylgd han den siste vegen, men eg trur han ville forstått prioriteringa mi!
Takk for Einar, og signe hans gode minne.
Det neste eg gjerne skulle hatt med meg er jubileum for kullet mitt på Frekhaug. Rundt 60 av dei eg vart sterkt knytt saman med i eit viktig ungdomsår, skal samlast på Frekhaug fredag kveld. Eg ville gjerne ha vore der også, fått prata og knytta banda på nytt. Men det er litt fint å tenkja på at engasjement mitt for NMS og misjon, vart stadfesta dette folkehøgskuleåret. Det vart heilt klart for meg dette året at eg ville tena misjonen - korleis visste eg ikkje, men med spenning og forventning sa eg mitt ja til misjoneskallet på Frekhaug.
Så ser eg altså ein samanheng og aksepterer konsekvensen (nesten). Men eg skulle gjerne sett at døgnet hadde hatt litt fleire timar, og at avstandar hadde kunne krympast slik at eg hadde fått med meg alt eg så gjerne ville på fredag!